Op zondag 20 november 2016, toen de overledenen van het afgelopen jaar werden herdacht, is dit gedicht gelezen door Froukje Hoiting-Koning.

Niet alles is voorgoed voorbij.

Jij blijft in ons leven

door wie je was, door hoe je deed,

door wat je hebt gegeven,

door liefde en door aandacht,

door alles wat je deed.

Gewoon, het 'wie je was'

maakt dat ik jou niet meer vergeet.

In verbondenheid hier samen

voel ik de leegte zonder jou.

In verbondenheid hier samen

voel ik hoeveel ik van je hou.

In verbondenheid hier samen

breng ik jou de Laatste Eer.

In verbondenheid hier samen

mis ik je weer een beetje meer.

Vandaag denk ik terug aan jou

net als iedere dag.

Ik denk terug aan wie je was

met een traan en lach.

Vandaag kwamen wij hier bijeen,

vandaag waren wij samen,

samen met hetzelfde gevoel,

noemden wij jullie namen.

Bedankt dat jij er was voor mij

en al doet het missen pijn,

ooit komt er misschien een tijd

dat we samen zullen zijn.

Eens, hemels-ver, of waar dan ook

maken wij een nieuwe start.

Tot die tijd bewaar ik jou

heel diep in mijn hart.

Natasja Douma